CEZASM

Milica Rađenović

SATIRIČNE KOLUMNE NA NIČIJOJ ZEMLJI – IZMEĐU ŽURNALIZMA I KNJIŽEVNOSTI

Rad analizira satirične kolumne Dragoljuba Draže Petrovića i Teofila Pančića i njihov značaj i ulogu u društveno-političkom životu. Satirične kolumne nalaze se između književnosti i žurnalistike što im omogućava dekonstruisanje svakodnevnih vesti na specifičan način – one su subjektivne interpretacije medijskog sadržaja koji često deluje kao dobro izrežirana predstava što kod mnogih izaziva sumnju u bilo čiju objektivnost. Međutim, upravo položaj između književnosti i žurnalistike dovodi do toga da značaj ovog žanra bude zanemaren.

Vladimir Lukić

JEZIK TOLERANCIJE I JEZIK NETOLERANCIJE

Svakodnevni razvoj tehnologije obeležava naše društvo. Svi koji spadamo u društvo korisnika interneta povezani smo  u jednom prostoru koji je kolokvijalno nazvan sajberspejs. Međutim, razne korporacije i razne organizacije koriste ovaj prostor za širenje raznih vrsta mišljenja, za proklamovanje raznih vrsta ideologija koja za cilj imaju da obuhvate najveći broj korisnika. Rad ima za cilj da analizira internet kao medij u kome je astroturfing veoma zastupljen; da analizira aktere astroturfinga koje možemo nazvati savremenim pseudo osobama ili botovima; i na kraju, da analizira toleranciju ili ne-toleranciju koja proizilazi iz toga uz pomoć gledišta Mila i Markuzea.

Jana Krstić

KRATAK PREGLED PROMENE ZNAČENJA POJMA MUDROSTI U PRELAZU IZ ANTIČKE U SREDNJOVEKOVNU FILOZOFIJU

Pojam srednjovekovne filozofije se ne određuje hronološki ili preko nekog istorijski važnog momenta, već ga određuje karakterističan način filozofiranja. Jedna od tih karakteristika je izjednačavanje, pa često i jačanje pojma vere nad pojmom znanja. Međutim, možemo primetiti da se i značenje samih pojmova „vera” i „znanje” menja u odnosu na poimanje antičkih mislilaca, pa i sve ono na šta ti pojmovi referiraju. Sokrat je znanje smatrao najvećom među vrlinama, govorio kako uz vrlinu mudrosti dolaze i ostale vrline, dok u Novom zavetu možemo naići na fragmente kao što su: „Najveća ljudska mudrost je ludost u Božijim očima”, ili: „Odbaciću mudrost mudrih i umnost umnih”. No, da li se ovim pojmom „mudrosti” misli na istu mudrost na koju je Sokrat mislio? U ovom radu ću pokušati da pokažem kako se i pod kojim okolnostima menja pojam „mudrosti” na prelazu iz jedne u drugu filozofiju, na šta sve on referira pre i posle hrišćanske filozofije i koja značenja zadržava na tom prelazu.